A mókus érezte, hogy a fagyott jégben finom betevő lapul. Érzése pedig nem csalt, hiszen ott volt a dió, amiért meg kellett küzdeni, de sikerült neki, még ha nehezen is.
Andrea és Attila a természetet nem leigázni és szabályozni akarja, hanem együtt áramolni, együtt alakulni vele és segíteni, hogy a kölcsönös boldogság legyen napjaik fontos része.